ORNETA '96
W zapadłej wiosce, gdzieś pomiędzy Elblągiem a Olsztynem, w miejscu, gdzie
psy dupami szczekają, a diabeł mówi dobranoc, ktoś wpadł na pomysł
zorganizowania party. Nie po raz pierwszy, nie po raz drugi, lecz po raz
piąty. Nawet we wspaniałej Telegazecie mogliśmy uświadczyć zapowiedź tego
zlotu, obnoszącego się mianem "Quast Party '96". To, że było to party
atarowskie, specjalnie nam nie przeszkadzało. Tak więc pierwszego
sierpnia przed godziną dwudziestą pierwszą na dworcu w Częstochowie
zebrała się całkiem spora grupa żądnych wrażeń i wódki ludzi.
Po szybkim desancie w pobliskiej monopolce w celu uzupełnienia zapasów
jaboli na drogę władowaliśmy swe tłuste dupy do pociągu relacji
Zakopane-Olsztyn. Było nas dużo, właściwie nie wiem ile, ale dwa
przedziały zajęliśmy z pełnym entuzjazmem. Szybciutko uporaliśmy się z
pięcioma korball'kami, więc nadszedł czas na kulminacyjny moment
pierwszego wieczora, czyli na otwarcie flaszencji wódki marki Luksusowa.
Z nią również szybkensem daliśmy sobie radę. Humor wszystkim się
poprawił, dlatego cały przedział został ozdobiony naszymi ksywami oraz
sprayowym logoskiem FRS. Na domiar złego The Founder puścił na podłogę
żurka, więc uznaliśmy przedział niemożnym do dalszego przebywania w nim.
Silna grupa wpakowała się do przedziału jakichś panienek, ja po krótkiej
wizycie w przedziale atarowców również tam wlazłem. Potem jechaliśmy,
jechaliśmy, wszyscy ziewali, potem spali, potem jarali, potem spali, i tak
w kółko. Nie pamiętam, czy jeszcze coś piliśmy, ale to raczej nie jest
najistotniejsze. Wreszcie pociąg wtoczył się na dworzec w Olsztynie...
Piąta rano... Piździ jak w kieleckim, wszyscy skacowani czekamy na pociąg
do Ornety. Tutaj spotkało nas nieprzyjemne zdarzenie, ale wskutek stanu
wszystkich osób trudno o stuprocentowo pewną wersję. Przy wyjściu z
pociągi Dave/Freezers rzucił za siebie metalowym Jezuskiem i trafił
jakiegoś syneczka. Po chwili ten podleciał do nas i coś do Dave'a zaczął
doskakiwać. No i zrobiło się zamieszanie, ale z syneczkiem był gościak
wielkości niezłej szafy. Wpadł między nas drąc mordę... Zajor nie
świadom co się dzieje, podszedł w jego kierunku. W ogóle nie przygotowany
na strzał dostał niezłą bombkę w nos... Zajor padł na ziemię, począł
nieźle broczyć krwią, a jebany koleś szybko zaczął odchodzić zbierając swą
grupę. Ciągle nikt nie może sobie wybaczyć, że nie zrobiliśmy wtedy
zadymy, tylko staliśmy jak człony. Winę za to zwalamy na nasz stan,
wskazujący na spożycie różnych dziwnych środków... Ale po jakimś czasie
podjechał pociąg do Ornety. Po godzinie jazdy byliśmy na miejscu...
Było już około siódmej, więc zrobiło się cieplej i raźniej. Słoneczko
spoglądało na nas radośnie, miejscowe ludki podążały śpiesznie do pracy, a
my niczym pierwsi osadnicy ruszyliśmy w poszukiwaniu party-place. Po
kilku minutach deptania chodników doszliśmy na miejsce. Żeby nie narobić
obciachu organizatorom nie napiszę, że weszliśmy za dwie trzecie ceny,
czyli równe 10 zł. Po przyszpileniu identyfikatorów, strasznie marnych,
udaliśmy się na salę kompotową. Nie było to proste, ponieważ trzeba było
przejść ulicę i około 100 metrów chodnikiem. Wszystko dzięki temu, że
miejsce, gdzie kupowało się identyfikatory oraz gdzie znajdował się
sleeping-room było w jakiejś szkole, a główna sala w MDKu. Nie zrażeni
wielkością big-screen'a, początkowo ukrytego za kurtyną, rozejżeliśmy się
po sali w celu odszukania jakiś znajomych mordek. Oczywiście poza nami
żadnych amigowców nie było... Ale po południu dołączyli Qba oraz Skizo ze
Sweetvoice. Zaczęło się partowanie, w ruch poszły kielonki, zapalniczki,
pudełeczka i podobne. Robiło się wesoło, parę ludków wygenerowało
HAMowskie fraktale. Wszyscy podreptali nad rzekę, gdzie rozpaliliśmy
ognisko. Przyjechał Das Fjurer, Qla oraz Jacobs. Nie będę opisywał
przebiegu wieczora, powiem tylko, że kto nie był niech żałuje. Po
ciężkiej nocy, spędzonej na krzesłach, nastał ranek...
Po wizycie w kibelku silną grupą udaliśmy się do pobliskiego sklepu w celu
nabycia jakiś artykułów żywieniowych. Jadalne były jedynie serki i
bułeczki. Usiedliśmy na schodach jak Rumuni przed kościołem i szybkensem
zjedliśmy zapasy. Miejscowi tubylcy patrzeli na nas ze zdziwieniem, lecz
specjalnie nam to nie przeszkadzało. Po posiłku udaliśmy się na
party-place. Cały dzień działo się mnóstwo rzeczy, ale najciekawsze
zaczynało się dopiero wieczorem - kompoty! Podział był normalny jak na
tego typu party - 8 bit gfx, music i demo oraz 16-32 bit gfx, music i
demo... Może były jeszcze jakieś kategorie, lecz teraz już nie pamiętam.
Poziom produkcji na 8-bitowe music compo był dosyć zróźnicowany, ale jeden
modułek zrobił na nas piorunujące wrażenie. Później było gfx-compo.
Najpierw onanizerzy musieli dostroić big-screen, jednak szybko się z tym
uporano i po kilku minutach mogliśmy podziwiać prace atarowskich malarzy.
Co tu duźo mówić, nie widziałem innych prac na małe Atari, więc nie mam
odniesienia, ale większość rysunków wydawała mi się naprawdę ciekawa.
Gdyby ich twórcy przesiedli się na Amigi czy Flakony bez wątpienia dużo by
zdziałali. Czas mijał nieubłagalnie i nastało demo-compo na atarkę. O
pardon! Przypomniało mi się teraz, że było jeszcze intro compo. Z
interek wystawionych na party żadne nie utkwiło mi w pamięci, wobec czego
nie napiszę jak to compo się przedstawiało. Demo-compo było popisem
jednej osoby - Konopa/Shadows. Ten gościak wyczynia takie rzeczy na małej
atarynce, że oczka wychodzą z orbit, a mózg obraca się o 180 stopni.
Gourard na atarce to chyba niezłe osiągniecię, czyż nie? A co powiecie na
phonga? Fakt, że phong chodził w jakieś 40 ramek nie umniejsza zasług
Konopa. Po kilku minutach przerwy rozpoczęły się kompoty na 16 bitów,
czyli na ST i Falcona, jak również na Amigę. Music compo wygrał Dave swym
modułkiem Born in 1957. Czadzik modek, nagroda na pewno się należała,
zwłaszcza, że pozostałe moduły prezentowały niższy poziom. Tutaj nastąpił
mały zgrzyt, ponieważ moduł Mr Uhu/Phuture 303 nie przeszedł selekcji z
powodu... przekroczenia limitu długości modka, która była ustalona na
400kb. Szkoda tylko, że nikt wcześniej o tym nie wspomniał, dopiero na
kilka godzin przed deadline'm dowiedzieliśmy się o tym posunięciu
organizatorów. Ale po muzyce nadeszła pora na gfx-compo, które było
totalnie lamerskie i nieudane. Poza obrazkiem Bonifacego/Mystic, który
nota bene zwyciężył, nie zauważyłem nic wartego uwagi. 80% prac na
gfx-compo było trace'ami... Nie wiem, jaki ma sens łączenie tradycyjnej
grafiki z ray'ami... A potem było chyba demo czy intro compo, ale nie
pamiętam z niego nic, bo poszedłem sobie do sleeping-room'u...
Nadeszła niedziela, ostatni dzień party. Wczesnym rankiem "Kuźwa" rozdał
nagrody, lecz tylko za pierwsze miejsca, twierdząc, że ma 12 baniek długu.
Może ma, może nie ma... Cedyn/Shadows, zdobywca pierwszego miejsca na
8-bit music compo przespał rozdanie nagród (którymi były 3 stówy oraz
jakieś giery na Atari, jedynie Konop zdobył Atari 1040 STE), więc udał się
po swoją kasę później. "Kużwa" nie chciał dać mu kasy, więc zaczęły się
małe przekręty, zakończone wyegzekwowaniem nagrody przez... nas samych.
Nie będę pisał, kto i co zrobił, bo jeszcze się wyda, hyhy. W każdym
razie po rozdaniu nagród pozbieraliśmy tobołki i udaliśmy się na dworzec,
a właściwie przystanek kolejowy. A, warto nadmienić, że wskutek bliżej
nie znanych mi problemów piąta edycja Quast Party była zarazem ostatnią
edycją tej imprezy.
Pora na podsumowanie... Może po prostu wypiszę myślnikami swe subiektywne
odczucia...
WADY:
- brak pryszniców
- chujowa organizacja
- mało sceny amigowej
- niskie nagrody
- słaby poziom kompotów
ZALETY:
- czadowy klimat
- bardzo czadowy klimat
- zajebisty klimat!
Sleeper/Squeezers
Pozdrowienia dla wszystkich "grzbietów" (*): Qba, Mr Uhu, Dave, The
Founder, Skizo, Bonifacy oraz dla Sweetvoice.
* - zainteresowani wiedzą...