PRIMAVERA'94 PARTY REPORT
Starszy klawiszowy: Spiryt
Młodszy klawiszowy: Amiga
Najmłodszy klawiszowy: CED
Pewnego pięknego ranka o 6-tej rano na lubelskim głównym spotkało się paru
kolesi w składzie (bynajmniej nie Spirytusu)
Szefo / Phoenix - Naczelnik wyprawy + organizator żarcia + sponsor
A-max / Phoenix - Zastępca naczelnika wyprawy + tragarz
Leon / Phoenix - Zastępca zastępcy naczelnika wyprawy + kopier
G.B. / Phoenix - Malarz ścienny + przytulanka dla pani konduktor
Roberts / Beta team - Starszy Klawiszowiec Lubartowa + Radiomonter
Charon / Mystic - Największy mózg pociągu Lublin - Starachowice
Yoga / Phoenix - Alkometr stacjonarny + Malarz sufitowy + good smoker
Gelo / Phoenix - Nie człowiek - przedkłada PC nad Amigę!!!!!
Spiryt / Illusion - Alkometr przenośny + strach na pasażerów +
heavy smoker
Zamierzali się oni wybrać na Party do "pobliskich" Starachowic. Na
wstępie muszę napisać, że wszyscy byli wyjątkowo trzeźwi co się rzadko
zdarza. Powodem tego była abstynencja większości z członków naszej
"ekipy" (co to za ekipa, która nie chleje jak skur..?), ale przejdźmy do
konkretów. Pociąg był punktualnie o 6.40, na wstępie wypłoszyliśmy
wszystkich pasażerów z wagonu, a Szefo uraczył ich wspaniałym popisem
pseudo-fraktalskim opierającym się na mieszance blinno-czekoladowej. Poza
wylaniem w przedziale kawy i herbaty jazda przebiegała spokojnie, co
chwila wyskok z Yogą na faję, a potem przyszedł jakiś (cudowny) pan i
sprzedał nam nektaru (dla niewtajemniczonych: nektarem nazywamy napój
powstały w wyniku fermentacji szyszek chmielowych i dolaniu do nich
spirytu). Atmosfera zaraz się poprawiła. Po obaleniu kilku głębszych,
uraczyliśmy z Yogą sąsiadów perfumami marki ŻYWIEC i poszliśmy po kolejne
butelki zbawczego nektaru.
Wreszcie Skarżysko Kamienna, ostatni przystanek na drodze do party place.
Po wyjściu na peron zostaliśmy powitani staropolskim "AMIGA RULEZ", "RULES
FOREVER" odpowiedzieliśmy niezwłocznie i po koleżeńskiej wymianie koszulek
razem czekaliśmy na pojazd, który miał nas zawieźć do Starachowic. Postój
ten umilał nam Szefo, zaczepiając staruszki i zabierając im herbatkę
(Paracelsus of coz). Nadjechał wreszcie upragniony pociąg - już tylko 19
minut dzieliło nas od celu naszej męczeńskiej pielgrzymki. Po trudach tej
niewątpliwie krótkiej, ale jakże pasjonującej podróży wreszcie ujrzeliśmy
naszą "Ziemię Obiecaną". Wielki napis przy obleśnym baraku zwanym z
nieznanych mi powodów dworcem "STARACHOWICE WSCH." - od razu nasunęły nam
się niemiłe skojarzenia z drugą częścią tego napisu (Wyp.. Stąd Chu...).
Zaryzykowaliśmy jednak i wyskoczyliśmy na peron (ta część tej "stacji"
również niewiele miała wspólnego ze zwykłym peronem). Wyjęliśmy nasze
mapki i pierwszy feler - mapka była oczywiście poglądowa, ale ten, kto ją
rysowal, miał chyba wypaczone poglądy na temat ruchu ciał niebieskich i
stron świata, a ponadto nie wziął poprawki na przysłowie, że trudniej
spotkać w Starachowicach miejscowego niż przyjezdnego i zanim dotarliśmy
na przystanek dwójki, upłynęło trochę czasu. Wreszcie jest autobus
zapchany jak ch.., ale pakujemy się do środka. W końcu te dziadki, co
siedziały na astanowkie, mogą poczekać do jutra.
Dojechaliśmy na miejsce szczęśliwie i bez większych afer, tylko Szefo
puścił czada i pół autobusu straciło chęć do rozmowy, a zajęło się
zatykaniem nosów i otwieraniem okien. Jest! Party place oblegane przez
wielki tłum i latające tu i ówdzie NFL-y (Niezidentyfikowane Fraktale
Latające). Po zarejestrowaniu i otrzymaniu foliowego identyfikatora i
vote-sheetów poszedłem szukać znajomych mord. Na piętrze potknąłem się o
Petersa spoczywającego w pozie wskazującej na nadużycie (praw Petersa...).
Odbiłem się od Pita i spocząłem na twardej jak skur.. czaszce Sivego. W
międzyczasie wynikły problemy z rezerwacją sali, bo miała być cała sala
dla Lublina (w końcu była, a nawet więcej niż jedna), oraz problem
jakiegoś gostka, który przedawkował i znalazł się poza bramami
party-place. Reszta dnia spędziła się sama na kopiowaniu i piwie.
Wycieczki po piwo organizował KLF/Fate oraz Bodzio/The Edge.
W naszej grupie interwencyjnej znaleźli się:
Sigge / Ils - Starszy AGA-owiec i SCALA-man
Stan / Ils - Starszy wchłaniacz (troszkę przedobrzył)
Yoga / Phoenix - Średni wchłaniacz (nie przedobrzył)
oraz paru innych ludzi, których z czysto procentowych względów nie
pamiętam (jeśli pamiętacie głupiego Spiryta, to napiszcie do niego, a
odpowie). W trakcie powrotu oszczaliśmy parę śmietników i byliśmy już na
miejscu.
Zaczęły się wreszcie Compoty:
Jako pierwsze Maja Compo. Poprowadził je "sławny" Root. Compo to
polegało na stworzeniu w ściśle określonym czasie utworów jak najbardziej
podobnych do motywu z sensacyjnego serialu "Pszczółka Maja". Compo jak
zwykle odbyło się przy udziale z deka nudnych komentarzy za strony
widowni. Compo to wygrał Jakub Husak z naprawdę czadowym kawałkiem!
Międzyczas przed Music Compo umilił jak zwykle Szefo swoją publicznie
wykonaną solówką na strunach głosowych do utworu Elektrycznych Gitar.
Music compo według mnie było totalną klapą - nie dość, że nagłośnienie
było do dupy, to jeszcze osoby wykonujące selekcję wykazały się jak na mój
gust (zastrzegam: "De Gustibus non Desputantum est" lub "Tercian non
datur" albo równie mądrą łacińską wstawkę) bardzo złym gustem. Nie chodzi
mi o to, że mój modules mnie przeszedł, bo ja dopiero raczkuję na
Protracku, ale mając dostęp (jako organizator) do całego zbioru modulesów,
które zostały oddane na compo, śmiem twierdzić, iż niektóre moduły, które
nie przeszły selekcji, były na dużo wyższym poziomie technicznym i
muzycznym (np. Dreamer, Root czy Extend). Ponadto nagłośnienie było
straszne - głośniki były rozstawione o 10m na sali o długości 30m, a
ponadto były skierowane w dwie różne strony, co zmusiło słuchaczy do
informowania się, czy fajniej leci z lewego, czy z prawego głośnika.
Music compo poprowadził Lovely/BT.
GFX i Ray compo: Poziom zaprezentowanych prac był bardzo różny - od
perfekcjonizmu do lamerstwa, ale ogólnie to compo wypadło w moich oczach
(po 1.5 dioptri na każde) bardzo dobrze. Zadowalająca była także jakość
big screenu. Parę obrazków nie chciało się wyświetlić zawieszając Amigę!
Jednak autorów tych prac nie spotkał zawód i wszystkie wieszające ViewTeka
prace zostały wyświetlone później na Deluxie.
Demo Compo - SUUUUCCCKKKKZZZ!!! Nie jestem biegłym rzeczoznawcą w tej
sprawie, ale według mnie poza Vitalem Mysticu nie było nic, co wyglądałoby
na normalne demko. Zasmucającym jest fakt, iż stara dobra A500 kończy
powoli swój żywot - większość dem, które wyglądały jako tako, była już na
AGĘ.
* * *
Nie czekając na wyniki ja, Roberts, G.B, oraz jeszcze jeden gość
postanowiliśmy wrócić do domu. Party się skończyło, wracając miałem
mieszane uczucia co do jego oceny, ale w końcu spotkałem człowieka, który
wyjaśnił mi, że party dla każdego jest inne i nie można go oceniać.
Zapytałem go więc "To po cholerę ja smarowłem ten artykuł, Lenin?"
cparty report cparty report cparty report cparty report cparty report
On nie odpowiedział nic, tylko wyjął flachę i rzekł -"POLEJ!!"-
Alkometr Przenośny
Spiryt of Illusion
Edycja: Piter