PARTYLINE
Niniejszy artykuł nie będzie typowym sprawozdaniem z party a tylko kilkoma
dość 'luźnymi' impresjami na tematy związane z tą imprezą.
Ale zacznijmy może od Party.
1. Lokalizacja - Stodoła.
Jak w dość znanym żydowskim dowcipie można podać 100 argumentów 'za' a z
każdego wyniknie 100 argumentów 'przeciw'.
Te 'za' to:
- lokalizacja w centrum miasta (ok. 30 minut pieszego marszu z dworca)
- duża sala 'główna', w której odbywały się wszystkie compoty itd.
- dużo wolnego miejsca
- barek z napojami także niekoniecznie bezalkoholowymi (z bardzo
sympatyczną i fachową obsługą... Guinnes rulez!)
Te przeciw to:
- duże koszta wynajmu, znacznie zawyżające cenę wstępu na Cparty
- jedna duża sala tworzyła atmosferę giełdy (hałas, kakofonia dźwięków z
dziesiątków monitorów, duszno, gorąco itd.) co po pewnym czasie męczyło no
i nie sprzyjało wytworzeniu takiej 'friendszipowej' atmosfery jaka
panowała np. w Poznaniu, gdzie każda grupa miała swoją salę i można było
"wybierać się w gości".
(Proszę jednak by nie traktowano tego argumentu jako zarzutu dużego
kalibru - po prostu niżej podpisany woli imprezy kameralne i stąd jego
marudzenie. Niewątpliwie znalazłoby się wiele osób, dla których
zakwaterowanie na jednej wielkiej sali jest argumentem na plus)
- barek wprawdzie był ale te ceny... organizatorzy ogłosili zakaz
wnoszenia 'napojów chłodzących', a jednocześnie barek oferował ich pełną
gamę za dość zaporową cenę (choć np. słynny Guinnes był sprzedawany
taniej niż w pubach!).
Wszelako rozumiem, że chodziło tu o to by - jeśli ktoś miał ochotę na coś
mocniejszego nż 7Up - by degustacja była dość symboliczna (by być 'w
stanie wskazującym' trzeba by chyba sprzedać Amigę i całą kwotę
zainwestować w barku!).
No i to się sprawdziło, bo ilość rozmaitych ekscesów wywołanych nadmiarem
procentów była wręcz znikoma. Szkoda wszakże, że oferowana żywność była w
małym wyborze, a jej cena inspirowana była poniekąd cenami napojow, tzn.
była dość wygórowana.
Nieszczęściem Stodoła leży w miejscu będącym handlowym pustkowiem i prócz
jednego niewielkiego sklepu błyskawicznie ogołoconego z wszystkiego co
dało się zjeść był tam tylko taki pseudopub, w którym ceny były jeszcze
wyższe niż w firmowym barku. Pierwszy kiosk z fastfoodem odszukaliśmy
natomiast po dłuższym i forsownym marszu. Natomiast w dużym wyborze
mieliśmy ambasady i rozmaite UOPy 8-).
2. Organizacja:
+1 konferencja prasowa
+2 duża pula nagród
+3 crazy compoty
+4 filmy video
+5 koncert
+6 niespodzianka
+7 stoiska rozmaitych firm komputerowych
+8 ochrona (bramkarze)
+9 konferansjerka
+10 selekcja
+11 kaseta video z Party
-1 długi czas oczekiwania na otwarcie Party
-2 identyfikatory
-3 konferansjerka
-4 brak reklamy
-5 krzesełka (!?)
-6 wysoki koszt
-7 niezbyt fortunny termin Party
-8 brak wyeksponowanego planu przebiegu Party
3. Compoty.
4. Info
PLUSY
+1. Konferencja prasowa. Zaproszono na nią redaktorów gazet tak
papierowych jak i dyskowych. W miłej i dość kameralnej atmosferze
organizatorzy odpowiedzieli na szereg pytań tyczących się - głównie -
organizacji party.
Cóż, okazało się że sam fakt, iż party się odbyło było cudem całkiem
niezłego kalibru, ponieważ do ostatniej chwili trwało załatwianie
rozmaitych formalności, a jeszcze na 2 tyg. przed imprezą organizatorzy
byli w 100% pewni, że... party NIE będzie.
Stąd też wynikły rozmaite niedociągnięcia (identyfikatory robiono na
ostatnią chwilę, nie było już możliwości reklamy imprezy itd.). W każdym
razie b. pozytywnie oceniam wysiłek organizatorów by zrobić sobie
'publicity' i nie traktować uczestników party jako zła koniecznego i
niemiłego dodatku do wpłacanych przezeń pieniędzy, których to można
ignorować i lekceważyć (bo było party gdzie robiący je ludzie mieli i
takie nastawienie...)
>>BTW: na zdjęciu z konferencji prasowej, w MA 10\94, wasz Sprawozdawca
jest przedstawiony w formie prawego kolana, dwóch stóp i fragmentu łokcia
na krawędzi zdjęcia (ten z brodą w gajerku to wbrew pozorom nie ja!)<<
+2. Pula nagród sięgnęła dość zawrotnej jak na polskie 'partyjne' warunki
kwoty 30 mln zł. Podobno gdyby nie bankructwo firmy Commodor to pula
byłaby znacznie wyższa! Ale i tak np. główną nagrodą za Demo-compo miała
być (i była) A1200! Przewidziano też nagrody dla wszystkich kompociarzy
zajmujących miejsca 1-3, oraz dla uczestników crazy compo. Baaardzo się
to ludziom podobało. Tak trzymać!
+3. Rozmaite zwariowane konkursy pozwalały ludziom na chwilę radości i
wzmagały tzw. 'pozytywne wibracje' na sali. Sam zdrowo się uśmiałem
podczas 'beek compo' (domyślcie się na czym ono polegało...) czy walce
na... gołe klatki piersiowe (niestety żadna dziewczyna nie odważyła się
na wzięcie udziału w zabawie, mimo iż przewidziano dla nich naprawdę cenne
nagrody), czy też w konkursie na najgłośniejsze "Yabba-Dabba-Doooo!"
(scenografia Stodoły przygotowana była na premierę filmu "Jaskiniowcy",
więc temat compotu narzucał się sam przez się...). Był też konkurs na
konwersję tematu muzycznego z "Czterech pancernych".
+4. Dla nudzących się przygotowano rozmaite filmy. Były tam rozmaite
przykłady grafiki komputerowej, robionej na sprzęcie wysokiej klasy, były
specyficzne filmy rysunkowe, były intra do gier z CD-32 ("Inferno" -
great!), były też projekcje filmów video.
Puszczono m.in. film z trickami (niezłe!) robionymi na Amigach (Babylon
5) oraz dwa horrory ("The Bad taste" i "Braindead") w trakcie których
części sali było niedobrze, zaś reszta wyła ze śmiechu, ponieważ były to
dość specyficznie pojęte parodie tego gatunku filmowego (Braindead zyskał
sobie nawet z lekka surrealistyczny przydomek "Kosiarz umysłów 2", choć
bynajniemniej nie przez związek z komputerami i virtual reality... kto
oglądał ten wie czemu).
+5 Dla miłośników techno zorganizowano minikoncert zespołu JAMROSE,
wykorzystującego do tworzenia muzyki m.in. Amigę. Choć nie był to
gatunek muzyki którego jestem fanem to przyznaję, że miło było (z taśmy
video, bo koncert przespałem) posłuchać. Tym bardziej, że organizatorzy
zafundowali widzom niespodziankę, czyli... patrz punkt niżej.
+6. W ramach uatrakcyjniania występu Jamrose na estradzie pojawiła się
skąpo ubrana tancerka imieniem Gina, której to jednak musiało być bardzo
gorąco, ponieważ w chwilę potem zdjęła z siebie wszystko prócz butów.
Zrobiło to piorunujące wrażenie na sporej części widzów, zwłaszcza tych
dość młodych, którym też zrobiło się gorąco... i pewnie dlatego gorąco
namawiali Ginę do zejścia ze sceny... co im się w końcu udało, choć może
nie do końca za zgodą Giny 8-). Ochrona interweniowała błyskawicznie i w
5 sekund potem tancerka powróciła na swoje miejsce... a koncert akurat
się skończył.
+7 W trakcie party można było nabyć software i hardwarwe wystawiane przez
rozmaite firmy komputerowe i to po promocyjnych cenach. Były też stoiska
na których można było nabyć aktualne i przeterminowane gazety komputerowe
(Gambler, Amigowiec, Świat Gier, itp.) Był nawet moment, że rozdawano je
za darmo, ale gwałtowny szturm entuzjastów darmochy sprawił, że w kóńcu
zaczęto je sprzedawać po 5000\sztuka, co znacznie zredukowało ilość
chętnych (choć i tak przecież była to okazja - niżej podpisany obkupił się
za wszystkie czasy).
+8. Ochrona była wynajęta wraz ze swym miejscem pracy, czyli Stodołą.
Ich postury skutecznie odstraszały od prób prowadzenia dyskusji i
stawiania czynnego oporu. Błyskawiczna i sprawna akcja polegająca na
wyprowadzeniu kilku dość renomowanych scenowców (którzy nie uwierzyli w
zapowiedź eksmisji w wypadku nadużycia rozweselaczy) sprawiła, że
większość mających ochoty na 'dymy i zadymy' scenowców wolała imprezować
sobie poza miejscem party.
To dość korzystnie wpłynęło na atmosferę na sali (w przenośni i
dosłownie). Np. można było po prostu wejść do toalety bez ryzyka tzw.
multimedialnego szoku estetycznego... Dodam jeszcze, że eksmisja poza
miejsce party wiązała się z utratą wykupionego karnetu i by wejść ponownie
trzeba było wysupłać naprawdę sporo pieniędzy... Ale ja jestem za!
Dodam też, że ochrona zachowywała się stanowczo ale grzecznie i nie byłem
świadkiem najmniejszego konfliktu między ochroną i zachowującymi się
zgodnie z wymaganiami partyzantami.
+9 Konferansjerka. Była dziełem duetu: Mr Root & The Generat. Stanowczo
ten pierwszy robił dobrą robotę. Co do The Generata to opinie były dość
podzielone - niektórym jego styl bycia oraz dowcipy z xyw, nazw, grup i w
ogóle jego dowcipy, zupełnie nie przypadły do gustu. Ale cóż - o gustach
się nie dyskutuje. Dlatego jednak konfernasjerkę zaliczyłem tak do plusów
jak i minusów imprezy.
+10. Selekcji poddano grafiki, intra, raye, moduły i dema (by nie
pojawiło się drugie Set Rector...). Dzięki temu compoty nie trwały przez
wieczność i nie nużyły odbiorców (najdłuższe - music compo - trwało ok.
90 minut. Inne compoty zamykały się w granicach 45-60 minut).
Przyznać trzeba, że nie słyszałem żadnych narzekań na sposób dokonania
selekcji (szczególnie modułów, na co powszechnie wyrzekano w Poznaniu i
Starachowicach).
Tu wytknąłbym jednak, że mimo zapowiedzi iż obrazki 'zgrywne' (typu "Dama
z łasiczką") będą puszczane poza konkursem, to jednak wyemitowano obrazki
w rodzaju "Świnki dwie" jako kandydatki do nagrody w compocie.
+11. A na koniec okazało się, że będzie można nabyć nagrany na kasecie
cały przebieg party! No proszę!
MINUSY:
-1 Przyjechaliśmy, po męczącej nocnej ponad 6-cio godzinnej podróży na
stojąco, z Wrocławia, i byliśmy pod Stodołą już ok. godz. 7.30.
Zastaliśmy tam ok. 50-70-100 ludzi. Do momentu otwarcia Party (10.00)
kłębiło się tam już 200-300 osób. Potem otwarto jedne malutkie drzwi i
momentalnie zrobił się potworny korek.
Ostro pracując łokciami wdarliśmy się do środka o godz. 11.30. Cóż,
można przecież było (chyba?) otworzyć podwoje np. o godz. 7 czy 8 i nie
byłoby żadnego tłoku. Czyż byłoby to takie trudne? Szczęściem panowała
niezła pogoda i przymusowe wolne można było np. spędzić na plażowaniu na
trawnikach. A gdyby padało? A gdyby przyjechało więcej osób? Strach
myśleć!
-2 Identyfikatory okazały się zwykłą kartką papieru z odpowiednim
nadrukiem. Dołączano do niego szpilkę... Ja wszystko rozumiem, ale mimo
wszystko uważam, że nawet na chybcika można było zrobić coś
estetyczniejszego i trwalszego.
Tym bardziej, że był to jednocześnie bilet wstępu na imprezę. Jego
zagubienie wiązało się z koniecznością wykupienia nowego - oczywiście za
pełną cenę wstępu na Party. Nic więc dziwnego, że duża część partyzantów
chodziła stale z nieco przekrzywioną głową, rzucając czujne spojrznenia na
przyczepione do ubrań karteczki, które zresztą błyskawicznie się mięły,
gięły, brudziły i darły.
-3. Wspomniałem już, że The Generat miał tyluż zwolennikow co
przeciwników.
-4. Reklama ograniczała się do niewielkich czarno-białych plakatów na
drzwiach Stodoły, niepozornych i niewidocznych. A szkoda! W końcu
Warszawa to ogólnopolska TV - migawka w Teleexpresie na pewno by nie
zaszkodziła imprezie i promocji Amigi... zaś zawiadomić Teleexpress można
przecież nawet w ostatniej chwili. Nie było też specjalnych informacji w
gazetach, invinterek, itd.
-5. To nie zarzut pod adresem organizatorów, a raczej cenna informacja
dla tych wszystkich, którzy chcą kupić ogrodowe plastikowe krzesełka.
Mają to do siebie, że w najmniej oczekiwanym momencie po prostu...
rozlatują się pod zaskoczonym użytkownikiem, który z głupim wyrazem twarzy
ląduje z hukiem na ziemi. Sam to przetestowałem - efekt zaskoczenia
murowany, radość obserwatorów - duża.
Ilość tego rodzaju wydarzeń była bardzo duża. Wypadków śmiertelnych nie
zanotowano, choć gdyby 10% życzeń 'upadłych' partyzantów pod adresem
producenta tychże krzesełek uległo spełnieniu, to miałby on życie krótkie
i pełnie nieszczęść, zaś śmierć wyjątkowo bolesną.
-6. 150.000 za wstęp to jednak dość sporo, a przecież należy doliczyć
jeszcze koszta dojazdu i tzw. koszta uboczne. Można by pomyśleć o
redukcji kosztów poprzez np. wynajęcie miejsca na kolejne party w jakimś
mniej drogim kawałku miasta (i bardziej nasycownym instytucjami z
żarciem).
-7 Wbrew pozorom wakacje nie są dobrym czasem na robienie Party! Sporo
osób pojechało sobie w świat, inni zaś cierpią na wakacyjną chorobę o
nazwie 'chroniczny zanik kasy'. Uważam, że organizowanie party w
sobotę-niedzielę w trakcie roku szkolnego zaowocowałoby znacznie wyższą
frekwencją.
-8 Plan Party emitowany był niemal non stop na bigscreenie (nie był to
jednak ten obiecywany mega-screen) ale przydałoby się jeszcze (mimo
wszystko) zrobić kilka plansz z planem i porozwieszać na widocznych
miejscach. Bez przerwy słyszało się bowiem pytania w stylu "Ty, te
kompoty to o 16 czy 17", "Jakie filmy mają być wieczorem?", "Do kiedy
oddawać moduły?" itp.
3. Compoty
Odbyły się competition w następujących kategoriach:
- ray-compo
- music-compo
- gfx-compo
- intro-compo
- demo-compo
Poziom konkursu na ray-tracingi był - moim zdaniem - dość wysoki.
Zaprezentowano wiele prac, z których część była - jak na możliwości
sprzętu - wręcz doskonała.
Co do music compo to wyselekcjonowane moduły choć nie powalały ogólnym
poziomem na kolana, to jednak 'trzymały klasę'. Tym razem nie było
narzekań na selekcję - przeszły ją moduły większości markowych muzyków i
uniknięto ewidentnych nieporozumień. Dość znamiennym jednak faktem jest,
że competition zostało wygrane przez... kodera.
Cóż, bywało już, że muzycy robili wystawiane na compotach grafiki a
graficy moduły, więc czemu nie koder? Ale muzycy przyjęli to dość kwaśno.
Zresztą potem go zdyskwalifikowano, poonieważ ten moduł to była
posamplowana na kawałki jakaś melodia. Co na to "selektorzy"?
GFX compo: tu poziom - mimo selekcji - był dość nierówny ale ogólnie
zadawalający, a ilość wystawionych prac - duża. Wygrała grafika
przerysowana z - bodaj - Fantastyki. Była wprawdzie bardzo bardzo
efektowna ale prywatnie uważam, że na takie graifki należałoby stworzyć
odrębną kategorię. Drugie miejsce też wyglądało mocno znajomo...
W końcu przerysowując np. Frazettę 'autor' znakomicie upraszcza sobie
pracę, nie musząc męczyć się nad tematyką rysunku, jego kompozycją,
doborem kolorów, itp itd itd. Dlatego ja dużo wyżej stawiam nawet dość
niedoskonałe technicznie 'własnoręczne' prace niż superefektowne
'przedruki'.
Niestety spora część polskich grafików idzie jednak 'na skróty'.
Stwarzają w ten sposób bardzo efektowne grafiki - ale w jakim stopniu są
to dzieła godne by podpisać je np. MR X a nie np. BORIS VALLEJO - to już
kwestia otwarta. Tu i tam trafiały się też ewidentne skany.
Dla mnie więc bezkonkurencyjny był Animal.
DEMO COMPO - tu powiem krótko - niewiele dem i w większości o niezbyt
dobrym poziomie. Od dłuższego czasu polska amigowska scena nie jest w
stanie wydać na świat porządnego dema. Oglądając produkcje zaprezentowane
na tym party miałem momentami wrażenie podróży w czasie - takie dema
byłyby rewelacją gdzieś w '92, a mamy rok 1994! Co się dzieje?!
Ogólnie poziom prezentowanych dem był bardzo niski i prywatnie sugeruję
organizatorom następnego party by zastrzegli sobie prawo do
nieprzyznawania pierwszego i nawet drugiego miejsca. Po prostu to, co
ujrzeliśmy na INTEL OUTSIDE nie było godne tak wysokich nagród jak
oferowana za pierwsze miejsce A1200!
INTRO COMPO - tu poziom był wyższy choć nie rewelacyjny. Jednak trafiały
się produkcje, które bez wstydu można posłać za granice naszego kraju.
Poza demo - competition zaprezentowano demo grupy Status OK (zwycięzcy
poprzedniego party). Demo było dość specyficzną prowokacją artystyczną i
trzeba przyznać, że żart się udał - organizatorzy przez dłuższy czas
usiłowali odpalić demo składające się (tak naprawdę) z bodaj jednego
rysunku i requestera proszącego o włożenie (na zmianę) dysku A lub B. Mr
Root rozważał nawet głośno podłączenie drugiej stacji.
4. Info
Czas: 12-13.08.94
Miejsce: Warszawa, Stodoła
Nazwa: Intel Outside Party
Koszt wstępu: 150.000 zł
Szacunkowa liczebność: +\- 450 osób.
Ogólna ocena: mimo rozmaitych niedociągnięć i wpadek organizacyjnych
oceniam tę imprezę jako udaną. Ludzie wyjeżdżali zadowoleni. Zaś fakt,
że party ma być imprezą cykliczną sugeruje, że następne powinno być
lepsze, gdyż organizatorzy będą korzystać z doświadczeń z pierwszej
imprezy i wyeliminują większość usterek.
Oceniając to wedle szkolnej skali - dałbym imprezie solidną czwórkę, zaś w
skali 1 (dno) do 10 (bomba!) wyceniam to party na 7.
LIFTER