PARTY, PARTY I PO PARTY ...
Jest 26.10.1993r. Siedzę przed Amigą i próbuję spisać moje wspomnienia z
Polish Autumn Party 93. Wszycho jak na razie O.K. Wróciłem spokojnie do
chaty wspominając niedawne przeżycia z Poznania. No cóż, party jak każde
inne: zaczyna się w sobotę, a kończy się kacem (co u niektórych). Cynk o
Party dał mi PIC, przybywając pewnego spokojnego dnia do mojej pracy,
przywożąc jednocześnie do WKU świstek z Uczelni, że znowu jest studentem.
Nie miałem innego wyjścia jak porozmawiać z moją połowicą co do wydania mi
niewielkiej ilości gotówki potrzebnej na wyjazd. Dostałem coś niecoś na
bilet PKS, bilet wstępu na party oraz na szczęśliwy powrót do domu (żarcie
miałem oczywiście ze sobą).
WYJAZD.
Sobota, 23.10.1993r. godz. 5.45. Wrzask (a raczej pisk) budzika
elektronicznego ściąga mnie z łóżka. Ubieram się i jadę na dworzec PKS w
Żaganiu. Autobus mam o 6.40. Bezpośredni do Poznania. I tu pierwsze
rozczarowanie: bilet kosztuje prawie 90.000 !!! Tyle szmalu !!! (tak na
marginesie to z powrotem jechałem już pociągiem i zapłaciłem "tylko"
60.000, ale o tym trochę póżniej).
POZNAŃ.
jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę,
jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę,
jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę, jadę,
jadę i wreszcie dojeżdżam do Poznania. Wyskakuję z autobusiku i pędzć do
najbliższego kiosku kupić sobie jakieś bilety na tramwaj ("...no wiecie,
takie zielone z wybałuszonymi gałami, jeżdzi po torach i robi dzyń,
dzyń...") . Potem kieruję się zgodnie z podanymi w zaproszeniu
wskazówkami do ronda Kaponiera. Lecę na przystanek tramwajowy i czekam na
trawmaj. Spotykam tam przypadkowo Berserkera/Inv z panienką.
Powiedziałem mu "cześć", ale chwilę się na mnie patrzył zanim przypomniał
sobie kto go wita. Jakby nie patrzeć ostatni raz widzieliśmy się w Żywcu
na Mountain Copy Party (tym pierwszym), a było to jakieś półtora roku
temu. No nic. Przyjeżdża trawmaj i razem wskakujemy w "2". Po kilku
przystankach dojeżdżamy do Technikum Energetycznego. Berserker pokazał mi
dokąd pójść, a sam skierował się w inną stronę tłumacząc, że ma jeszcze
coś do załatwienia.
WEJŚCIE.
Wchodzę do budy. - Podaj ksywę, imię i nazwisko. Pytanie pada z ust
osobnika rejestrującego wchodzących na party. Rejestruje ich na jakimś
gównie: IBM czy coś w tym stylu. Oprócz tego musiałem zabulić 60.000 za
wjazd na imprezę, a potem pozostało mi tylko szukać moich ludzi, czyli: G
E N E R A T I O N. Najpierw zwiedzam parter - NIC ! Pierwsze piętro -
NIC ! Drugie piętro - NIC ! Gdzie oni się kurwa podziali... Obszedłem
tak całą budę trzy razy, ale wreszcie myślę sobię: "Jak ten gościu
rejestruje wchodzących, to sprawdzę u niego czy ktoś już w ogóle
przyjechał". Lecę do gościa i się pytam o PIC'a, FENCER'a lub CDX'a.
Mówi mi, że PIC i CDX już są. "No nic" myślę sobię, trzeba łazić i ich
szukać. Lecę znowu do góry. W pokoju INVESTATION spotykam BERSERKERA i
pytam się gdzie moi się rozbili. A on mówi mi, że TUTAJ. No kurwa, trzy
razy zaglądać do pokoju i nie zauważyć na tablicy napisu GENERATION, toż
to trzeba być ślepym. Właśnie kładłem pod stół swój skromny plecaczek
kiedy ktoś mnie klepnął w ramię. O kurwa !!! To McGyver !!! No więc
jednego już znalazłem. Pytam się go kto przyjechał i gdzie EXIST. Pitek
był na dole w sali gdzie miało odbyć się Competition. Właśnie oglądał
jakieś demka kiedy do niego podszedłem. Klepnąłem go w ramię i
wyciągnąłem na powitanie rączkć. Najpierw patrzył się na mnie tak jakoś
dziwnie a potem jak nie jebnie: - Aaaaaaaaaaaaaaaaaaa !!! SNOWMAN
przyjechał !!! Wszyscy popatrzyli się na nas jak na dwóch pojebów, no ale
nic. Potem spotkałem jeszcze CDX'a, który też raczej nie mógł w to
uwierzyć, że zjawiłem się na Party. Pochodziliśmy trochę, pogadaliśmy.
Pitek powiedział mi jaką mieli podróż. I tak czas mijał do Music Compo.
COMPO.
Pierwsze było music compo. Wcześniej od Pitka dowiedziałem się, że
wjebało mu moduły na compo. Jeden jego i jeden FENCERA. Ale na pewno i
tak nie przeszły by selekcji wstępnej. Selekcję nakazał XTD. Więc po
selekcji wstępnej (i pierwotnej liczbie ponad 50 modułów) zostało 11
modułów do odsłuchu. Tak w sumie to średnie (ale jest to moje zdanie).
Najlepszy jednak był chyba moduł SCORPIKA pt. "GRUMPLE". Nietypowo
wykonany, na pięknych samplach bębna oraz starodawnej radzieckiej harmonii
w tle, brzmiał znakomicie. Niestety, do końca Party nie zostaliśmy, więc
nie znamy pełnych wyników Compo. Potem było GFX Compo. Trochę dobrych,
trochę średnich, a reszta chałowatych picturesów wypełniła niemal godzinę
czasu. Compo było podzielone na trzy grupy: normalne obrazki z AMIGI
500, obrazki na AGA oraz trzecia grupa to raytracing'i. I tutaj najpierw
niemiłe, a potem miłe zaskoczenie. Niemiłe było takie, że kopiując
obrazki z dysków, nawiedziło organizatorów zjawisko znane rzeszy amigowej
jako GURU. No i wjebało PIC'a raytracing pt. "KAFEJA". Wczytało tylko
połowć zbioru na hardego. Ale to się okazało dopiero w trakcie Compo.
Pitek wydzierał się wniebogłosy, że nie został wczytany cały zbiór, ale
organizatorzy (a w zasadzie ci, co zasiadali za AMIGĄ, na której było
wszystko wczytane) nie usłuchali wydziorów Pitka i "KAFEJA" poszła się
jebać. Ale nie wszystko zostało stracone. Miłym zaskoczeniem było to, że
Pitek dał na GFX Compo jeszcze jeden ray, a mianowicie "OMEGĘ" (pierwsze
miejsce zresztą!!! - korekta), która to wzbudziła duże uznanie wśród
głosujących. Potem (tzn.ok. godz. 20.00) rozpoczęło się Demo Compo.
Niestety przez większą część widziałem PYTHONA, który wpierdolił się przed
Big Screen ze swoim Big Łbem. No cóż, musiałem wstać i nie pozostało mi
nic innego jak oglądać Compo na stojąco. Potem wskoczył jeszcze jakiś
nawiedzony gość (niestety nie widziałem kto to był, bo było ciemno), i też
próbował rozbawić towarzystwo swoimi textami (dennymi jednak co nieco).
Demo Compo było również podzielone na grupy: dwie. Normalne dla 500-tki
i na AGA. Na AGA było jednak tylko jedno demo, ale za to jakie.
Cooperation DEFORM'u i INVESTATION dało niesamowity efekt. Demko pobiło
wszystkie i pokazało, że "AGA is The Future !". Ray'e, grafiki i kod
Musashi'ego pokazały na co stać polskich koderów.
NOC.
Przebiegłaby w miarę spokojnie, gdyby nie Gacuch, który przyszedł do
naszego pokoju najebany jak stado dzikich pancerników. Pierdolnął się na
miejsce laski BERSERKERA, której akuratnie nie było w pobliżu i usnął. W
środku nocy obudziły mnie dziwne dżwięki. Jak się potem okazało, to Gacuś
zabawiał się w generator fraktali in the real time. Rano, gdy wszyscy
jeszcze spali, Gacuch poszedł się spokojnie umyć i uczesać, po czym wpadł
do pokoju i pyta się "Kto mi obrzygał sweter?". CDX jako, że leżał tyłem
do pokoju (a twarzą do ściany) odpowiedział mu, że to Gacuch w nocy
haftował. Na to Gacuch ze zdziwieniem: "Gacuch ? Przecież to ja jestem
Gacuch !"
POWRÓT.
No i tak minęła noc w Tachnikum Energetycznym w Poznaniu, po czym udaliśmy
się z CDX i McGyver'em do domu (to znaczy nach Zielona Góra, a stamtąd
każdy w swoją stronę)-CDX do Żar, McGyver do budy w Zielonej, no i ja w
kierunku Żagania.
spisał: SNOWMAN/GENERATION