CParty Poznań
garść refleksji.
Oto kilka moich spostrzeżeń i wrażeń z imprezy.
Podróż minęła bez żadnych godniejszych wzmianki epizodów. Być może
dlatego, że całe Investation & Generation & Bóg-wie-kto-jeszcze uparli się
jechać pociągiem o... 5 czy 5.30 rano, a zbiórkę wyznaczyli gdzieś około
23.00.
Never - oświadczyłem stanowczo i pojechałem sobie o bardziej "ludzkiej"
godzinie, czyli 8.50. Na dworcu wydawało mi się, że widzę paru ludzi z
Alchemy. Musi była to prawda, bo potem co jakiś czas obok mojego
przedziału przechodził Bob rzucając mi posępne i podejrzliwe spojrzenia.
Po szczęśliwym dotarciu na miejsce i spełnieniu podanych w informatorze
warunków ujrzałem obiecany budynek technikum. Obsługa była szybka i
sprawna, toteż w chwilę poźniej z identyfikatorem i kartkami do głosowania
w garści byłem gotów do boju. BTW: obsługa przy drzwiach rejestrowała
kolejnych partyzantów za pomocą komputera, który na pierwszy rzut oka
wyglądał na grzyba i nie da się ukryć, że był grzybem. Ciężka prowokacja!
A zarejestrowano - jeśli dobrze pamiętam - około 400 osób.
Potem nastąpiło sporo kopiowania, ponieważ niemal od wejścia trafiłem na
salę grupy MADNESS, wydawającej zin KARMELIA. Liczyłem na numer #2 a
okazało się, że był też #3. A ponieważ wyszedł też... Paper White #3
(jjjjeee!), Barbapapa #3 i Prawda #1 to zrobiło się małe zamieszanie, tym
bardziej, że w zamian kopiowano Fata #13, który jeszcze nie wszędzie
dotarł.
Niestety nie pojawiły się kolejne numery zinów zapowiadających wydanie ich
na Cparty: Zigzag #8 i Krawężnik #2. Redakcji tego drugiego pisma
zabrakło dosłownie pół godziny by złożyć numer, no ale cóż, pociąg nie
chciał czekać.
((Przy okazji pozdrowionka dla całej redakcji Krawężnika, łącznie z
Explosiv - jednej z dwóch kobiet na CParty.))
Po odkopiowaniu wszystkiego czego się dało odnalazłem w końcu salę
Investation (i Generation), gdzie wrzała praca: Zajc kończył intro i
tłumaczył Scorpikowi, że jego dysk muzyczny na pewno ukaże się na party,
Przemek lamentował, że nie ma jeszcze Musashiego, tam coś ktoś kopiuje,
tam leci jakiś moduł...
Najbardziej pracowity był Ziemniak, który tworzył właśnie kolejną
wybierałkę, tyle tylko, że tym razie nie na Sece czy innym Asm_One a na
podłodze. Kod był niezły; czy ktoś z was potrafi wygenerować fraktala,
który sięgnie aż do policzka generującego?
.................................
.................................
.................................
.................................
.................................
.................................
.................................
(na wyraźne życzenie Ziemniaka wycięto akapit dotyczący paru wydarzeń)
Berserker namówił mnie byśmy poszli rozejrzeć się po imprezie no i może
coś zakupili. W drodze udało mi się spotkać z Ninją i było to pożyteczne
spotkanie. I choć zamieniłem z nim tylko kilka słów to nie przeszkodziło
byśmy podali sobie ręce.
W pobliżu technikum znajdowały się dwa kioski spożywcze przeżywające jak
się zdaje okres wielkiej prosperity. Po zakupie Żywca (ja) i Tokaja
(Przemek) wróciliśmy z powrotem, gdzie ponownie chwilkę porozmawiałem z
Ninją, a obowiązki konferansjera spełniał Dan/PSL. "No, pobijcie się się
w końcu" błagał. Ponieważ udawaliśmy, że go nie słyszymy Dan z lekka
chwiejnie udał się do sali music-compo, gdzie - jak twierdził - podobno
pełnił ważną rolę przewodniczącego czy może odźwiernego. W każdym razie
był KIMŚ. Tzn. byłby KIMŚ gdyby nie to, że nigdy nie dotarł do miejsca
przeznaczenia, bo go zmogło.
No właśnie - sala! K-wa mać: wygodnie mogło tam siedzieć ze 100 osób, a
tłoczyć się mogło nawet tak z 200-250. Reszta mogła sobie postać na
korytarzu i posłuchać (głównie basów). Po selekcji wybrano 10 modułów, z
których mniej więcej połowa była wcale nie lepsza niż typowy moduł z
jakiegoś magazynu. Natomiast z pozostałych pięciu w moich uszach znalazły
natychmiastowe uznanie dwa moduły: 6 i 7 (późniejsze 1 i 3 miejsce), choć
i te pozostałe 3 też były na poziomie.
Jeszcze a propos tokaja - był pyszny, ale Berserker czaił go dla swojej
panienki; musi mu na niej zależało skoro już po minucie rozterek moralnych
wyjął 100 tys. i kupił pół litra tego szlachetnego wina, rocznik 1988.
Stąd degustacja była raczej symboliczna.
Po compo wróciliśmy do sali na mały posiłek. Popijając kurczaka wędzonego
piwem i zagryzając konserwą jakoś dotrwałem do graphic compo. Tym razem
udało mi się zmieścić w obrębie sali, choć wymagało to wcześniejszego 45
minutowego bezczynnego tkwienia przed bigscreenem. W wypadku grafiki
organizatorzy zrezygnowali z selekcji (właściwie to niby czemu?) i
uraczyli nas tak z 150 rysunkami (!), z czego gdzieś 120 było typowymi
grafikami na A500 a pozostałe podzielomno na działy: AGA i ray-trackingi.
Poziom... eeech, połowa z rysunków powinna się w ogóle nie pojawić, bo
budziły na sali reakcje "błeeee, zabrać to, syf, skan, kiła i kaszana". O
pewnym zniechęceniu ludzi może świadczyć, że największymi brawami
przyjmowali rysunki utrzymane w ironicznej konwencji w rodzaju "Wielki
chuj", "Brzydka pszczoła" (czy jakoś tak), itp. Że już nie wspomnę o tych
dwóch z MTV... coool, hehehehe.
Oczywiście w morzu grafik znalazło się z 10 czy 20 takich, że ręce same
się składały do oklasków; szkoda tylko, że zostały zalane falą kiczu.
Jakby tak w drodze selekcji ze 150 grafik zostawić 50... - to graphic
compo nie tylko nic by nie straciło a dużo zyskało. Mnie bardzo spodobała
się się grafika na AGĘ (ten krajobraz; podobno był to skan) a z grafik na
A500 zapamiętałem szczególnie żaglówki oraz widok nocnego nieba z
księżycem wyglądającym spośród chmur. Klasa!
Przed demo-compo trwały gorączkowe prace nad dokończenia dem. Najbardziej
zwijał się Grochu z Status OK, który założył się, że w 3 godziny stworzy -
od podstaw! - trackmo. Musashi też nie miał najweselszej miny, bo jego
robione (SPECJALNIE DLA NAS - say Berserker) na A1200 demo coś
się wieszało.
Pośpiech jest złym doradcą; jedna z grup dostarczyła na compo swoje demo w
formie źródłówki, co wywołało odpowiednie komentarze ze strony
organizatorów, zmuszonych "na żywo" do zakończenia produkcji dema (i tak
nie działało). Z tego co pamiętam to wystawiono w sumie 6 dem, z czego
jedno nie chciało się uruchomić, drugie nie zostało odtworzone wskutek
"Read/write error" (Grochu odetchnął z głęboką ulgą) a kolejne nie
działało do końca jak powinno ("nie ma chipu, nie ma chipu!!! -
rozpaczliwie wrzeszczał z sali koder - zresetujcie to!!!).
Z dem, które zrobiły na mnie wrażenie należy wspomnieć o demach grup
Damage i Tilt. Pierwsze po dość drętwym początku zaczęło się rozkręcać i
rozkręcać; pożegnane zostało ciepłymi brawami. W porównaniu z poprzednim
demem, Dampax, widać, że koder - Miklesz (przy okazji dzięki za teksty do
FA!) zrobił spore postępy. Ponadto Sitek jako grafik i designer
odwalił kawał dobrej roboty.
Natomiast demo grupy Tilt było już naprawdę na poziomie. Nie będę go
opisywał; niewątpliwie znajdziecie w FA (czy gdzie indziej) bardziej
szczegółowe opisy dem z CParty; powiem, że było zajebiste i co chwila po
sali przebiegała fala oklasków. Nie znam jeszcze wyników tego compo, ale
jeśli to demo nie wygra, to nie ma sprawiedliwości na świecie!
Zdumiało tylko ludzi oświadczenie Kopary, że demo jest zabezpieczone takim
czymś (dongl) co się wkłada w port joya i bez tego demo nie działa.
Zabezpieczać dema?!!! Coś mi tu dziwnie zapachniało. W każdym razie
obiecano na drugi dzień wersję bez zabezpieczeń - i nikt nie ujrzał więcej
dema na oczy.
((Zaraz też pojawiła się wredna plotka - podobno ten "wihajster" w porcie
joya to bajer dla ciemniaków, a niechęć grupy do kopiowania dema wzięła
się stąd, że odtworzono je na A3000, co jakby miało pewien mały (???)
wpływ na niektóre efekty... Nie będę tego komentował, ale jeśli jest to
prawda, to TILT'owcy wykantowali ludzi, w czym pomogli im
organizatorzy....... Po prostu w głowie się nie mieści...... Myślę, że
należy to wyjaśnić i to jak najszybciej.
Osobno wyemitowano demo Musashiego na A1200; tu również gromko bito brawa,
choć oczywiście trudno jest porównywać możliwości A500 i A1200.
Należy też wspomnieć o pokazanym przed compo slideshow wykorzystującym
ryskunki niejakiego pana Gigera (facio stworzył m.in. scenografię do
filmu Alien i samego Aliena)
Po demo compo spotkałem załamanego czymś lub kimś Berserkera, który
wyrażał się bardo ponuro o tym świecie i stwierdził, że idzie się upić (w
parę godzin potem widziałem go jak chrapał ze słodkim uśmiechem na ustach;
widać rozweselacz zadziałał).
Pod wieczór o(d)żył Ziemniak, który po skończeniu generowania wybieraczki
(i otarciu policzka) poczuł zrozumiały głód i kupił w bufecie frytki.
Wedle jego wersji wydarzeń frytki były bardzo bardzo nieświeże i bardzo
bardzo mu zaszkodziły, wskutek czego od momentu wysłuchania pierwszego
modułu na compo (godzina 16, aż do końca demo compo - 21) kursował bardzo
bardzo regularnie na trasie kibel - sala - kibel - sala - kibel)..........
..........................................................................
............ (j\w)
BTW: wizyta w kiblu była dla mnie przeżyciem, którego długo nie zapomnę,
ponieważ zaatakowane zostały jednocześnie moje zmysły wzroku, słuchu i
węchu. Smaku na szczęście nie, ale niewiele brakowało. Nie, nie
podejmuję się tego opisać - trzeba to zobaczyć, usłyszeć, poczuć.
Widać sporo osób też jadło frytki. Tylko dlatego, że odkryłem
zakonspirowany kibelek w barze udało mi się uniknąć strasznej osobistej
tragedii. Na wylocie "zbiorowego" kibla dwóch gości usiłowało mnie
namówić do wspólnej konsumpcji jabola.
Wymęczony Ziemniak nakłonił mnie i część Status OK na jakiś wypad na
miasto celem skonsumowania czegoś i wypicia czegoś. Lało jak... więc
pojechaliśmy taksówką. Taksiarz-idiota wywalił nas przed jakąś knajpą
gdzie było zero do żarcia a koszt kieliszka wódki mógł doprowadzić do
zasłabnięcia.
W bardzo złych humorach pokręciliśmy się po mieście i bardzo już mokrzy i
rozdrażnieni na niegodziwość świata trafiliśmy do sklepu, gdzie było
już paru ludzi z Union, z Ninją i USS Cadaverem na czele (USS ma niezły
image, trzeba to mu przyznać bez bicia). Trwała właśnie dość gorąca
dyskusja między personelem i paroma ludźmi na temat wyższości Warszawy nad
Poznaniem i Poznania nad Warszawą. Personel (głównie żeński) zdradzał
lekkie objawy paniki.
Zapytaliśmy się o jaką pizzerię i dostaliśmy bardzo szczegółowe i zupełnie
fałszywe wyjaśnienia (zapewne chodziło im tylko o to byśmy sobie poszli).
Po dłuższym błądzeniu, totalnie zmoknięci i głodni, trafiliśmy na...
Dworzec Główny. Tam wywalono nas z restauracji (było 5 minut po 22), a w
barze podano kawał żylastego mięsa z obrzydliwymi frytkami (Ziemniak z
lekka zbladł ale zjadł) i skasowano jak za chiński obiad z 5 dań + deser.
Na koniec doszło do konfliktu z panem w WC, który skasował nas (każdego z
osobna) za:
a) kiblelek - 2000 zł
b) papierek - 2000 zł
c) umycie rąk - 2000 zł
d) ręcznik po umyciu - 2000 zł
co wydało się nam odrobinę wygórowaną ceną.
- Dobrze, że za sam fakt podtarcia dupy i spuszczenia wody nie liczycie -
wyraziłem naszą opinię, co bardzo nie sposobało się kibelmenowi i
zakończyło się obustronną wymianą życzeń noworocznych.
Bardzo już zmęczeni i źli wróciliśmy taksówką; tym bardziej źli, że
skurwiel taksiarz jechał tak jakoś dziwnie naokoło, że zapłaciliśmy
straszne pieniądze za dojazd.
Przed budynkiem paru ludzi bawiło się puszczaniem petard. W budynku paru
ludzi też bawiło się puszczeniem petard. Ponadto ktoś (wiadomo kto - ale
o tym sza!) zabawił się spaleniem flagi grupy Credo. Flaga jak flaga -
ale od flagi zapaliło się okno...
Po korytarzach szkoły krążyły wzmocnione patrole pedagogiczne, które
wygłaszały zdania w stylu:
- Proszę nie używać brukowego języka!
(Echo & Peters zrobili wielkie oczy i posłusznie przeszli - chwilowo - na
literacką polszczyznę).
- Proszę zdjąć nogi z tego krzesła i na nim usiąść!
(Ziemniak usłuchał z wyrazem bezbrzeżnego zdumienia na twarzy)
- Proszę nie palić!
- Proszę wyrzucić butelki z tego kosza!
- Proszę nie pić alkoholu w sali!
- Proszę... proszę... proszę...
Nikt się nimi specjalnie nie przejmował i pewnie dlatego mieli bardzo
nieszczęśliwy wygląd.
Późnym wieczorem spotkałem przedstawicieli grupy Joker (Peters, Dalthon,
Sivy, przez chwilę Kadi) z którymi sobie dłuuuugo i serdecznie
porozmawiałem. Mile też wspominam spotkanie z paroma ludźmi znanymi mi
dotąd tylko z zinów i czołówek dem.
Gdzieś tak około północy zmęczenie zaczęło sprawiać, że większość ludzi
zaczęła mościć sobie legowiska. Wraz ze Scorpikiem i Ziemniakiem
rozłożliśmy śpiwory na korytarzu, obok stanowiska Status OK, dla których
zabrakło miejsca w salach (???).
Uczniliśmy to dlatego, że w sali Investation panował niesamowity ścisk i
konsekwencje tego można było łatwo przewidzieć. Szczególnie podobał mi
się facet śpiący bezpośrednio na ławce, który co pewien czas
przewracał się na drugi bok i z hukiem lądował na podłodze, po czym kładł
się na ławkę, itd...
Nawiasem mówiąc ludzie z Wrocławia i Żar wykazali się wielką wiarą w
człowieka: nie zamknęli sali od wewnątrz. Gdy o drugiej w nocy zajrzałem
tam w poszukiwaniu moich dysków jeden CDX na chwilę uniósł głowę i zaraz
ponownie zasnął, zaś cała reszta towarzycha spała jak zabita. Sprzęt,
dyski, monitory, stacje - można było wziąć wszystko. Szczęśliwie nikt z
Investation nie poniósł żadnych finansowych strat (tych paru zagubionych
dysków nawet nie ma co liczyć).
Z ciekawszych wydarzeń tej nocy wspominam jeszcze próbę obudzenia Scorpika
przez - jeśli pamiętam - DAKa, zamierzającego ogłosić mu, że zajął III
miejsce na music-compo. Niestety Scorpik pogrążył się w letargu
(wylinka?) i zniechęcony organizator po 10 minutach tarmoszenia napisał
radosną wieść na kartce i włożył do śpiwora Insektoida vel Robala (a masz
za Luftwaffe!). Już jednym okiem zarejestrowałem jeszcze przybycie Mr
Roota, a potem była tylko ciemność.
Na drugi dzień z sali Investation rozległy się lamenty - "o kurwa kto mnie
tak obrzygał?!" itd. Wymęczeni scenowy bez wczorajszego entuzjazmu snuli
się po budynku usiłując coś zjeść i wypić. Głównie herbatę.
O 10 rozpoczęło się intro-compo, poprzedzone projekcjami jakiegoś
eksperymentalnego filmu robionego za pomocą komputera (total szit!) ale
poziom compo był cieniutki, cieniutki. Na uwagę zasługiwały dwa, może
góra 3 intra. Najżywszą reakcję wywołało intro FCI, niestety poza
konkursem, utrzymane w konwencji "Strzel se baranka II", przedstawiające
parę większych i mniejszych sław naszej sceny.
Szczególny entuzjazm sali wywołał rysunek przedstawiający powiązania
towarzyskie Docenta z Mr Rootem. Był też wrocławski akcent ("to demo
Musashi zrobił specjalnie dla NAS"), ale ponieważ Przemek nie był na sali
to nie padło sakramentalne "wcale nie śmieszne". Za to Root obiecał
głośno "popieścić" Plexę ("mnie też narysowali" bronił się Plexa z trudem
tłumiąc śmiech.)
Na sam koniec puszczono sound-disk Scorpika (skończony z kwadrans
wcześniej) ale ludzie nie przejawiali już większego entuzjazmu i chęci
oglądania czegokolwiek.
Party zaczęło wyraźnie więdnąć, wiele osób nie czekając na wyniki pakowało
manele (w tym my) i kłóciło się z organizatorami na temat "obcięcia"
części kaucji za podpalone okno. Z ciekawszych epizodów muszę wspomnieć o
wyraźnym zażenowaniu Mr Roota, którego jakiś młody scenowiec poprosił o...
autograf.
Należy też odnotować przedstawiciela grupy zachodniej Eskimo (Cyclona),
który miał wielkie chęci porozmawiać sobie z ludźmi z Polski, ale niestety
większość z nich odpowiadała mu tekstami:
- Eee, nooo, yhy... zaraz jak to będzie... ju spik me polisz, cool
(hehe-hehe-hehe), aj em the best, vodka gut, Hitler kaput!
Szczęśliwie parę osób z Backfire'em na czele robiło co mogło by
zagraniczny gość się nie nudził.
Ponadto w niedzielę rano miało miejsce tradycyjne ślubowanie przepitego
Ziemniaka: nigdy więcej wódki! Tylko piwo! Ciekawe ile tym razem
wytrzyma w takim celibacie... ((wiadomość z połowy listopada: już mu
przeszło)).
I tak wyglądał mój ogląd Cparty. Teraz pora na kilka refleksji natury
ogólnej.
Impreza jak impreza, ani specjalnie lepsza ani gorsza od innych "spędów"
na których bywałem. Procent ludzi wyraźnie "nadużywających" był dość
typowy - czyli niezbyt spory, tyle tylko że tradycyjnie robili oni
największe zamieszanie i tym samym było ich najwięcej widać i słychać a
momentami także czuć).
Większość ludzi natomiast zadowalała się dość niewielką porcją alkoholu
dla tzw. "szumu na łączach" albo w ogóle nie piła nic lub tylko
symbolicznie.
Organizatorzy zwijali się jak w ukropie, choć widać było, że czasem nie
panują nad ogólnym zamieszaniem (np. w czasie demo compo ktoś zaczął się
głośno wykłócać z Koparą i powinien zostać natychmiast wyprowadzony z sali
na świeże powietrze - a nikt nie reagował).
Organizatorzy zapewne nie przewidzieli też tak dużego odzewu; wyraźnie
byli nastawieni na max. 200 osób. I dlatego dla paru grup brakło sal,
sala gdzie odbywały się compoty pękała w szwach, a udostępnienie jednej
(tzn. były jeszcze dwie inne, ale sprytnie zamaskowane) toalety na 400
osób musiało zakończyć się tragicznie.
Ponadto pewne zastrzeżenia budził sposób prowadzenia compotów:
selekcjonowano moduły a nie selekcjonowano rysunków, na jedne kategorie
głosowano przyznając punkty od 1 do 20, na inne wypisując kandydatów do
nagród na top od 1 do 10; nagroda była niemal do końca słodką tajemnicą
organizatorów, a dyski z modułami przeznaczono ni tego ni z owego na
totolotek dla głosujących (czy ktoś wygrał?).
Nie są to jakieś znaczące usterki ale w wypadku następnego party
należałoby je usunąć. Ponadto sprawa tego podpalonego okna: dlaczego
obciążono kosztami TYLKO grupy z parteru? To, że paliło się na parterze
nie świadczyło przecież o tym, że ci z góry byli bez winy (dla jasności:
mieszkałem 'na górze'.)
Tradycyjnie jakość bigscreenu nie była nadzywczajna (w dzień praktycznie
nie było nic widać), zaś nagłośnienie prowadzącego competition
przypominało charczenie megafonu na dworcu w Parzęczewie.
Z zapowiadanych crazy compotów widziałem jeden - jakąś grę (Dynablaster
bodaj) na bigscreenie - a podobno miało być kilka, zaś obiecane video dla
znudzonych okazało się projekcją starych dem i jakiegoś wcześniej
już przeze mnie wspomnianego eksperymentalnego filmu. W sumie więc oprócz
klasycznych competition organizatorzy nie zadbali o zapełnienie czasu
przybyłym na party.
Trudno mi oceniać to party ponieważ jest ono pierwszym w jakim miałem
przyjemność uczestniczyć, ale poprzez analogię do Polconów (taki
odpowiednik CParty) to oceniam poziom imprezy (w skali ocen szkolnych) na
jakieś 3+. Zresztą sporo osób wyrażało się dość podobnie: nieźle było
ale jakoś tak brakowało tej imprezie feelingu...
LIFTER
(25.10.93)